Jak wiadomo, konwencja Narodów Zjednoczonych o międzynarodowej sprzedaży towarów dotyczy kwestii zawarcia umowy sprzedaży oraz wynikających z tego praw i obowiązków sprzedającego i kupującego. Warto jednak pamiętać o sytuacjach, kiedy nie znajduje ona zastosowania. Zapraszamy do lektury odnośnie tego, kiedy umowa sprzedaży nie jest regulowana konwencją. Oto kilka sytuacji, kiedy strony umowy nie mogą powoływać się na wskazany akt prawny.
Spis Treści
- 1 Państwa stron nie przyjęły konwencji
- 2 Strony zdecydowały o wyłączeniu niniejszej konwencji
- 3 Towary wyłączone spod konwencji
- 4 Strona zamawiająca towary nie przyjmie na siebie obowiązku dostawy zasadniczej części materiałów
- 5 Umowa sprzedaży – ważność umowy i jej skutki wyłączone spod działania konwencji
- 6 Brak wyraźnych rozstrzygnięć w konwencji
Państwa stron nie przyjęły konwencji
Najbardziej oczywistą sytuacją jest ta, kiedy to państwa, w których działają strony umowy sprzedaży, nie przyjęły konwencji. Wystarczy również, by państwo jednej ze stron stosunku prawnego nie przyjęło konwencji, by nie miała ona zastosowania.
Co istotne, nie obowiązują również konkretne części konwencji, które zostały wyłączone na podstawie oświadczenia Umawiającego się Państwa. Wyłączeniu podlegać mogą: artykuł 11, artykuł 29 oraz cała część II niniejszej konwencji.

Strony zdecydowały o wyłączeniu niniejszej konwencji
Prawo do tego, by wyłączyć zastosowanie niniejszej konwencji mają również strony. Mogą też, z zastrzeżeniem art. 12 uchylić bądź zmienić skutki któregokolwiek z jej postanowień.
Oznacza to, że bez względu na to, czy państwo konkretnej strony przyjęło konwencję, strona w stosunkach prywatnych handlowych może nie zgodzić się na to, by stosować normy przedstawione we wskazanym akcie prawnym.
Czytaj także: Umowa sprzedaży w prawie międzynarodowym prywatnym
Towary wyłączone spod konwencji
Istnieje również katalog przedmiotów, których sprzedaży nie reguluje konwencja. Są to towary zakupione do użytku osobistego, rodzinnego lub do użytku w gospodarstwie domowym, chyba że sprzedający w jakimkolwiek czasie przed zawarciem umowy lub w chwili jej zawarcie, nie wiedział, że towary są kupowane właśnie w tych celach.
Inne towary wyłączone spod regulacji konwencji to te zakupione na licytacji, w drodze egzekucji lub zbyte w jakikolwiek inny sposób przez organy sprawiedliwości, udziały, akcje, tytuły inwestycyjne, papiery wartościowe, pieniądze, energia elektryczna, okręty, statki, poduszkowce i statki powietrzne.
Strona zamawiająca towary nie przyjmie na siebie obowiązku dostawy zasadniczej części materiałów
Tę kwestię reguluje art. 3 niniejszej konwencji. Stanowi on, że za umowę sprzedaży uważa się także umowę na dostawę towarów przewidzianych do wytworzenia lub wyprodukowania. Jeżeli jednak strona zamawiająca taki gotowy towar, który ma być wyprodukowany lub wytworzony przez drugą stronę, nie przyjmie na siebie obowiązku dostawy zasadniczej części materiałów niezbędnych do ich wytworzenia lub wyprodukowania, konwencja nie znajdzie zastosowania.
Konwencja nie ma zastosowania również wtedy, gdy przeważająca część zobowiązań strony dostarczającej dotyczy zapewnienia siły roboczej lub świadczenia innych usług.
Umowa sprzedaży – ważność umowy i jej skutki wyłączone spod działania konwencji
Należy podkreślić, że konwencja reguluje jedynie kwestie zawarcia umowy sprzedaży oraz prawa i obowiązki sprzedającego i kupującego. Jeżeli ten akt prawny w sposób wyraźny nie przewiduje inaczej, konwencja nie dotyczy ważności umowy. Nie dotyczy również żadnego z jej postanowień lub jakichkolwiek zwyczajów. Ponadto, konwencja nie dotyczy skutków, jakie może wywoływać umowa w odniesieniu do własności sprzedanych towarów.
Co więcej, w myśl art. 5, konwencja nie znajduje zastosowania do odpowiedzialności sprzedającego za śmierć lub utratę zdrowia jakiejkolwiek osoby, które zostały wywołane przez towary.

Brak wyraźnych rozstrzygnięć w konwencji
Warto podkreślić, że sytuacją, gdy Konwencja Narodów Zjednoczonych o umowach w międzynarodowej sprzedaży towarów nie znajdzie zastosowania jest ta, gdy brak wyraźnych rozstrzygnięć dotyczących konkretnych spraw na łamach konwencji. Takie sprawy mają być rozstrzygane według ogólnych zasad, na których opiera się konwencja. Natomiast, gdy nie ma tych ogólnych zasad, sprawy należy rozstrzygać zgodnie z prawem właściwym na mocy norm międzynarodowego prawa prywatnego.
Mamy nadzieję, że zdobyłeś szerszą wiedzę na temat tego, jak stosować Konwencję Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów. Warto znać ten akt prawny przy okazji sprzedaży międzynarodowej.
Sprawdź też: Kompetencje sądów pracy – w jakich sprawach?